Jerzy Wróblewski (ur. 7 sierpnia 1941 w Inowrocławiu, zm. 10 sierpnia 1991 w Bydgoszczy) – polski rysownik i autor komiksów, jeden z najważniejszych twórców PRL. Zadebiutował w 1959 roku w „Dzienniku Wieczornym”. Współtwórca serii „Podziemny Front”, główny rysownik cyklu „Kapitan Żbik”, autor westernu „Binio Bill” i licznych historii publikowanych m.in. w magazynie „Relax”. Znany z realistycznej kreski i dużej produktywności.
Jerzy Wróblewski
Urząd Miasta Inowrocławia przychylił się do wniosku o tablicę upamiętniającą Jerzego Wróblewskiego na budynku SP nr 2. Projekt wymaga akceptacji konserwatora zabytków.
Jerzy Wróblewski
Członkowie Dyskusyjnego Klubu Komiksowego przy Bibliotece Miejskiej im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu lobbują za tablicą pamiątkową poświęconą Jerzemu Wróblewskiemu. Płyta memoriałowa miałaby zostać umieszczona na budynku PSP nr 2.
kultura gniewu
W życiu przeczytałem tysiące komiksów. Wiele zapomniałem, wiele utkwiło mi w pamięci na zawsze. Jednym z tych, które ciepło wspominam, są „Zesłańcy" Jerzego Wróblewskiego i Anny Banach. To jeden z pierwszych komiksów, które sam kupiłem jako małolat. Na fali sentymentu sięgnąłem po drugie wydanie, które niedawno udostępniło nam wydawnictwo
Jerzy Wróblewski
Pamięć człowieka jest dziwnym fenomenem. Wielokrotnie przypadkowo ujrzane obrazy, usłyszane dźwięki, poznane zapachy, czy dotknięte przedmioty, potrafią uwolnić w nas przypływ wydarzeń z naszego życia sprzed lat, częstokroć już praktycznie zapomnianych. Kiedy przeczytałem kilka miesięcy temu, że Kultura Gniewu wyda zbiorczo przygody z wyspy Umpli-Tumpli, od razu ujrzałem moją mniejszą,
Jerzy Wróblewski
To jeden z tych komiksów, które w późnym PRL-u miał chyba każdy zbieracz „historyjek obrazkowych”. Nic dziwnego, jego nakład był imponujący – pierwsze wydanie rozeszło się w 300 tys. sztuk, a drugie – w 200 tys. Łącznie do komiksiarzy trafiło więc pół miliona komiksów o Hernanie Cortezie. Miałem oba wydania, a z
Jerzy Wróblewski
Wydawnictwo Ongrys zapowiedziało na swoim profilu facebookowym dwa komiksy. Pierwszy z nich to dobrze znana starszym czytelnikom pozycja, czyli "Czarna Róża" autorstwa Stefana Weinfelda z rysunkami Jerzego Wróblewskiego. Drugi komiks to "Piraci z Wysp Szczęśliwych #2 - Wielka maskarada" za który odpowiadają Daniel Koziarski i Artur
Binio Bill
Co tu dużo mówić – Jarosław Wojtasiński zrobił kawał dobrej roboty. W zasadzie trudno mi jest na pierwszy rzut oka odróżnić jego rysunki od oryginalnych plansz Jerzego Wróblewskiego. Nie jestem malkontentem, więc nie będę czepiał się detali (ale mam kilka ogólnych uwag do komiksu, o czym poniżej). Album „Binio Bill – Nadal
Binio Bill
Musiałem mieć około 9 lat, gdy po raz pierwszy zetknąłem się z Binio Billem. Był rok 1989, a ja w swoje ręce dorwałem „Świat Młodych”, w którym pojawił się komiks „Binio Bill i 100 karabinów”. Wyciąłem z gazety ostatnią stronę z komiksem i wkleiłem ją do zeszytu, gdzie później systematycznie
