Binio Bill – kowboj i bohater humorystycznego westernu Jerzego Wróblewskiego. Debiutował w „Świecie Młodych” pod koniec lat 70., potem ukazywał się w albumach. Parodia klasyki Dzikiego Zachodu: szybkie pojedynki, żarty słowne, slapstick i aluzje do kina. Dynamiczna, czytelna kreska Wróblewskiego i proste, zamknięte fabuły zrobiły z Binia Billa jedną z ikon polskiego komiksu PRL. Opowieść kontynuuje Jarosław Wojtasiński.
Binio Bill
Co tu dużo mówić – Jarosław Wojtasiński zrobił kawał dobrej roboty. W zasadzie trudno mi jest na pierwszy rzut oka odróżnić jego rysunki od oryginalnych plansz Jerzego Wróblewskiego. Nie jestem malkontentem, więc nie będę czepiał się detali (ale mam kilka ogólnych uwag do komiksu, o czym poniżej). Album „Binio Bill – Nadal
Binio Bill
Musiałem mieć około 9 lat, gdy po raz pierwszy zetknąłem się z Binio Billem. Był rok 1989, a ja w swoje ręce dorwałem „Świat Młodych”, w którym pojawił się komiks „Binio Bill i 100 karabinów”. Wyciąłem z gazety ostatnią stronę z komiksem i wkleiłem ją do zeszytu, gdzie później systematycznie
Binio Bill
Na sierpień Wydawnictwo Kultura Gniewu zapowiada cztery komiksy. Poniżej znajdziecie ich okładki wraz z krótkimi opisami i szczegółami. Komiksy ukażą się 17 sierpnia. BINIO BILL Scenariusz: Jerzy Wróblewski Rysunki: Jerzy Wróblewski Kolor: Tomasz Kaczkowski, Arkadiusz Salamoński, Jarek Składanek „Binio Bill kręci western i... w kosmos", „Rio Klawo", „Binio
